Jednorożec – herb Jarnołtówka.

Na błękitnym polu znajduje się biała głowa jednorożca ze złotym rogiem. Jak głoszą zapisy w księgach podatkowych pierwsze wzmianki o osadzie Arnoldsdorf (późniejszy Jarnołtówek ) pochodzą z 1268 roku. Właśnie w XII wieku powstawało wiele osad, co było efektem szerokiej fali osadnictwa. Na ziemie śląskie przybyło wielu osadników z Niemiec. Na tereny u stóp Kopy Biskupiej także przybyli osadnicy z Frankonii. Ziemie te słynęły ze złóż złota. Osadnicy chcieli wybudować domy. Okoliczne lasy mogły dostarczyć materiału do budowy tychże domostw, jednak napotkano na przeszkodę. Jak głosi legenda, lasy nad Złotym Potokiem zamieszkiwał jednorożec – zwierzę, które siało postrach wśród przybyszów. Był on potężny, biały, z długim, ostro zakończonym rogiem na głowie. Nieliczni śmiałkowie, którzy zapuszczali się w lasy, ginęli bez śladu. Pewnego dnia grupa drwali, która wybrała się do lasu w celu pozyskania drewna, usłyszała przeraźliwy ryk, zawodzenie i sapanie. Strach sparaliżował ich na moment, ale ciekawość była silniejsza. Pobiegli w kierunku, skąd dochodził głos. Po chwili ujrzeli jednorożca, który wpadł w pułapkę. Tkwił nieruchomo z rogiem wbitym w pień klonu. Mężczyźni nie wahali się. Skrępowali jednorożca. Zwierzę, które siało postrach, zostało ujarzmione. Nic już nie przeszkodziło w budowie osady nad Złotym Potokiem. Jej pierwszy wójt Arnold używał pieczęci z wizerunkiem jednorożca. W ten sposób Jarnołtówek zyskał swój herb.